bu aralar asosyalliğim yine tavan yaptı.
dün gece terör abla bizdeydi. neden bu kadar geriyo bu karı beni? bu kadar egomanyak olup da insanlar üzerinde güç sahibi olması mı? belki. ama en önemlisi galiba kendi pazarlamasını çok iyi yapabilmesi. kendine duyduğu güven. bunu kıskanıyorum.
yine de bu konuda aşırıya kaçan biri olmak istemezdim. çünkü, aşırı kendine güven sahibi olanlar:
* çok iyi rol yaparlar ve çok da güzel yalan söylerler
* umursamaları gereken kişileri çok iyi seçecek kadar çakal oldukları için geride kalan kişileri hiiiiç mi hiç kafaya takmazlar. diğer canlıları umursamaları kendilerine güvenmeleriyle ters orantılıdır.
* kendilerini öyle başarılı biçimde yağlarlar ki göt olduklarında bile buna üzülmeleri uzun sürmez
* ama öte taraftan salaklıklarından göt olmadıkları için salaklık yapmaya daha çok meyillidirler.
ey götü tavanda buluşanlar! umarım yalnız kaldığınızda o dışarıye rengini vermediğiniz tüm korkularınızı içinize kusuyor, zırıl zırıl ağlıyosunuzdur. böyle düşünmek içimi serinletiyor. çünkü sizden de zorum var!
